Rachunkowość dla pracowników czas opcje

ESO: rachunkowość dla opcji na pracownice przez David Harper Znaczenie powyżej Niezawodność Nie przejdziemy do gorącej debaty na temat tego, czy firmy powinny wydawać opcje na akcje pracownicze. Powinniśmy jednak ustalić dwie rzeczy. Po pierwsze, specjaliści w FASB (Financial Accounting Standards Board) chcieli, aby opcje kosztowały od początku lat dziewięćdziesiątych. Pomimo nacisków politycznych, wypłaty stały się mniej lub bardziej nieuniknione, gdy Międzynarodowa Izba Rachunkowa (RMSR) tego wymagała z powodu zamierzonego nacisku na konwergencję między amerykańskimi i międzynarodowymi standardami rachunkowości. Po drugie, wśród argumentów słuszna debata dotyczy dwóch podstawowych cech informacji dotyczących rachunkowości: trafności i rzetelności. Sprawozdania finansowe wykazują standard istotności, gdy zawierają wszystkie istotne koszty poniesione przez firmę - a nikt nie kwestionuje poważnie, że opcje są kosztami. Raportowane koszty w sprawozdaniu finansowym osiągają standardy wiarygodności, gdy są mierzone w sposób bezstronny i dokładny. Te dwie cechy istotności i niezawodności często kolidują w ramach rachunkowości. Na przykład nieruchomość jest wykazywana według kosztu historycznego, ponieważ koszt historyczny jest bardziej wiarygodny (ale mniej istotny) niż wartość rynkowa - to znaczy możemy wiarygodnie ocenić, ile wydano na zakup nieruchomości. Przeciwnicy wykraczają poza priorytet niezawodności, nalegając, że koszty opcjonalne nie mogą być mierzone z zachowaniem spójności. FASB chce nadać priorytet znaczeniu, wierząc w to, że w przybliżeniu prawidłowe ujęcie kosztów jest ważniejsze niż dokładne pomijanie tego faktu. Niezbędne ujawnienie informacji Od teraz w marcu 2004 r. Obecna zasada (FAS 123) wymaga ujawnienia, ale nie uznania. Oznacza to, że szacunki kosztów opcji muszą być ujawnione jako przypis, ale nie muszą być ujęte w kosztach rachunku zysków i strat, gdzie mogłyby zmniejszyć zysk (zyski lub dochody netto). Oznacza to, że większość firm faktycznie podaje cztery dochody na akcję (EPS) - chyba że dobrowolnie wybiera rozpoznanie opcji, które setki już zostały zrobione: w rachunku zysków i strat: 1. Podstawowy EPS 2. Rozwodniony EPS 1. Pro Forma Podstawowy EPS2. Pro forma rozcieńczony EPS rozcieńczony EPS rejestruje pewne opcje - te, które są stare i w pieniądzu Kluczowym wyzwaniem w obliczaniu EPS jest potencjalne rozmycie. W szczególności mamy do czynienia z wybitnymi, ale niewykorzystanymi wariantami, starymi wariantami przyznanymi w poprzednich latach, które mogą być łatwo przekształcone w akcje zwykłe w dowolnym momencie (dotyczy to nie tylko opcji na akcje, ale także długów zamiennych i niektórych instrumentów pochodnych.) Rozwodniony EPS próbuje uchwycić ten potencjalny rozmycie z wykorzystaniem metody skarbowej zilustrowanej poniżej. Nasza hipotetyczna spółka posiada 100 000 akcji zwykłych, ale także 10.000 wybitnych opcji, które są w sumie. Oznacza to, że otrzymali 7-miesięcznej ceny wykonania, ale wzrost wzrósł do 20: Podstawowy EPS (akcje zwykłe zysk netto) jest prosty: 300 000 000 3 000 na akcję. Rozwodniony EPS wykorzystuje metodę kapitału własnego, aby odpowiedzieć na następujące pytanie: hipotetycznie, ile akcji zwykłych byłoby wybitnych, gdyby wszystkie opcje pieniężne były realizowane dzisiaj W powyższym przykładzie powyżej, ćwiczenie mogło dodać do 10.000 akcji zwykłych baza. Jednak symulowane ćwiczenia zapewniły firmie dodatkową gotówkę: przychody z realizacji w wysokości 7 EUR za opcję, a także ulgę podatkową. Korzyść podatkowa to prawdziwa gotówka, ponieważ firma może zmniejszyć dochód do opodatkowania poprzez zysk opcji - w tym przypadku 13 za wykonaną opcję. Dlaczego? Ponieważ IRS będzie zbierać podatki od posiadaczy opcji, którzy będą płacić zwykły podatek dochodowy z tego samego zysku. (Zwróć uwagę, że ulga podatkowa dotyczy niekwalifikowanych opcji na akcje. Tak zwane opcje na akcje motywacyjne (ISO) mogą nie podlegać odliczeniu od podatku dla firmy, ale mniej niż 20 przyznanych opcji to normy ISO). Pozwala sprawdzić, jak stało się 100.000 akcji zwykłych 103,9 tys. Rozwodnionych akcji w ramach metody skarbowej, która, pamiętaj, jest oparta na symulowanych ćwiczeniach. Zakładamy, że wykonujemy 10 000 opcji pieniężnych, które same zwiększają 10.000 akcji zwykłych do bazy. Ale firma odzyskuje dochody z ćwiczeń wynoszące 70 000 (7 sztuk na jedną opcję) i 52 000 (52) (13 zysków x 40 stawki podatkowej 5,20 na jedną opcję). To świetny rabat pieniężny w wysokości 12,20 euro, czyli rzecz biorąc, za opcję za łączną kwotę 122 000. Aby zakończyć symulację, zakładamy, że wszystkie dodatkowe pieniądze są wykorzystywane do odkupienia akcji. Przy obecnej cenie 20 na akcję spółka kupuje 6.100 akcji. Podsumowując, konwersja 10.000 opcji tworzy tylko 3 900 dodatkowych akcji netto (10.000 opcji przeliczonych minus 6.100 akcji odkupu). Oto formuła, w której (M) aktualna cena rynkowa, (E) cena wykonania, (T) stawka podatku i (N) liczba wykonanych opcji: Pro Forma EPS rejestruje nowe opcje przyznane w ciągu roku Przejrzeliśmy jak rozcieńczone EPS zawiera wpływ niespłaconych lub starych opcji pieniężnych przyznanych w poprzednich latach. Ale co robimy z opcjami przyznanymi w bieżącym roku podatkowym, które mają zerową wartość wewnętrzną (to znaczy, zakładając, że cena wykonania jest równa cenie akcji), ale są kosztowna, ponieważ mają one wartość czasu. Odpowiadamy, że korzystamy z modelu wyceny opcji w celu oszacowania kosztu utworzenia niepieniężnego kosztu, który zmniejsza osiągnięty dochód netto. Metoda z zapasami skarbowymi zwiększa mianownik wskaźnika EPS poprzez dodanie akcji, przy czym pro forma expensing zmniejsza licznik EPS. (Możesz zobaczyć, jak wyliczanie nie podwoi się, ponieważ niektóre sugerują: rozcieńczony EPS zawiera starą opcję, podczas gdy pro forma expensing zawiera nowe dotacje). Przejmujemy dwa wiodące modele, Black-Scholes i binomial, w kolejnych dwóch ratach ale ich skutkiem jest zwykle opracowanie szacunkowej wartości szacunkowej kosztu, która wynosi od 20 do 50 akcji. Chociaż proponowana zasada rachunkowości wymagająca wyliczenia jest bardzo szczegółowa, nagłówek jest wartością godziwą w dniu przyznania dotacji. Oznacza to, że firma FASB chce, aby firmy szacowały wartość godziwą opcji w momencie przyznania i zapisywania (rozpoznania) tego kosztu w rachunku zysków i strat. Rozważmy poniższą ilustrację z tą samą hipotetyczną firmą, na którą patrzyliśmy powyżej: (1) Rozwodniony EPS oparty jest na podzieleniu skorygowanego zysku netto na 290 000 w rozbiciu na 103,900 akcji. Jednak w ramach pro forma rozwodniona baza akcji może być inna. Więcej informacji można znaleźć w poniższej uwadze technicznej. Po pierwsze widzimy, że nadal mamy wspólne udziały i rozwodnione akcje, w których rozwodnione akcje symulują wykonywanie wcześniej przyznanych opcji. Po drugie, przyjęliśmy dalej, że w bieżącym roku przyznano 5000 opcji. Przyjmijmy, że nasze wzorce szacują, że są warte 40 z 20 akcji, lub 8 za opcję. Całkowity koszt to 40 000. Po trzecie, ponieważ nasze opcje zdarzają się kamizelce klifowej w ciągu czterech lat, amortyzujemy wydatki w ciągu najbliższych czterech lat. Są to założenia dopasowane do zasad: działanie polega na tym, że nasz pracownik będzie świadczył usługi w okresie nabywania uprawnień, więc wydatki mogą być rozłożone w tym okresie. (Chociaż nie udało się nam tego zilustrować, firmy mogą zredukować koszty w oczekiwaniu na przegraną opcji z powodu zakończeń pracowników. Na przykład firma może przewidzieć, że 20 przyznanych opcji zostanie utraconych i odpowiednio zmniejszy koszt). Nasza obecna roczna koszt dotacji opcji wynosi 10.000, pierwsze 25 z 40.000 wydatków. Nasz skorygowany dochód netto wynosi więc 290 000. Dzielimy to zarówno na akcje zwykłe, jak i rozwodnione, aby wyprodukować drugi zestaw liczb pro forma EPS. Muszą one zostać ujawnione w przypisie i najprawdopodobniej wymagają uznania (w treści sprawozdania z dochodów) za lata obrachunkowe rozpoczynające się po 15 grudnia 2004 r. Finalna uwaga techniczna dla odważnych Istnieje pewna kwestia techniczna: stosując tę ​​samą rozwodnioną bazę akcji do obliczania rozwodnionego EPS (rozliczony rozwodniony EPS i pro forma rozwodniony EPS). Technicznie, w rozbiciu pro forma ESP (pozycja iv w powyższym sprawozdaniu finansowym), podstawę akcjonariatu jest dalej powiększana o liczbę akcji, które można nabyć bez amortyzowanego kosztu odszkodowania (tzn., Oprócz przychodów z wykonywania prac i ulgę podatkową). W związku z tym w pierwszym roku, gdy tylko 10 000 z 40 000 kosztów opcjonalnych zostało obciążonych, pozostałe 30 000 hipotetycznie może odkupić dodatkowe 1500 akcji (30 000 20). To w pierwszym roku - produkuje łączną liczbę rozwodnionych akcji w wysokości 105.400 i rozwodnionego zysku w ujęciu 2,75. Ale w czwartym roku wszystko inne jest równe, to 2,79 powyżej byłoby poprawne, bo już skończymy wydawać 40 000. Należy pamiętać, że stosuje się to tylko do rozcieńczonego EPS pro forma, w którym opłacamy opcje w liczniku Konkluzja Wynagrodzenie to tylko staranne podejście do oszacowania kosztów opcji. Zwolennicy słusznie twierdzą, że opcje są kosztami, a liczysz coś lepiej niż liczyć. Ale nie mogą twierdzić, że szacunki kosztów są dokładne. Rozważmy naszą firmę powyżej. Co zrobić, jeśli gołębi do 6 w przyszłym roku i pozostanie tam Wtedy opcje byłyby zupełnie bezwartościowe, a nasze szacunki wydatków okazały się znacznie przecenione, a nasza EPS byłaby zaniżona. Z drugiej strony, jeśli nasze akcje były lepsze niż oczekiwano, nasze kwoty EPS byłyby zawyżone, ponieważ nasz koszt byłby zaniżony. Ta witryna używa plików cookie, aby zapewnić Ci bardziej elastyczną i zindywidualizowaną obsługę. Korzystając z tej witryny zgadzasz się na nasze korzystanie z plików cookie. Przeczytaj nasze powiadomienia o plikach cookie, aby uzyskać więcej informacji na temat używanych plików cookie i jak je usunąć lub zablokować. Pełna funkcjonalność naszej witryny nie jest obsługiwana w Twojej przeglądarce lub może być wybrany tryb zgodności. Proszę wyłączyć tryb zgodności, uaktualnić przeglądarkę do co najmniej programu Internet Explorer 9 lub spróbować użyć innej przeglądarki, takiej jak Google Chrome lub Mozilla Firefox. MSSF 2 Płatności w formie akcji Krótkoterminowe powiązania MSSF 2 Płatności w formie akcji zobowiązuje jednostkę do ujęcia transakcji finansowych opartych na akcjach (takich jak akcje, opcje na akcje lub prawa do wzrostu wartości akcji) w sprawozdaniu finansowym, w tym transakcje z pracownikami lub innymi strony rozliczane w środkach pieniężnych, innych aktywach lub instrumentach kapitałowych jednostki. Szczegółowe wymogi dotyczą transakcji rozliczeniowych rozliczanych w instrumentach kapitałowych i rozliczanych w środkach pieniężnych, a także tych, w których jednostka lub dostawca ma do wyboru instrumenty pieniężne lub kapitałowe. MSSF 2 został pierwotnie wydany w lutym 2004 r. I stosowany po raz pierwszy w odniesieniu do okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2005 r. Lub później. Historia MSSF 2 G41 Dyskusja księgowa na temat płatności w formie papierów wartościowych opublikowana Termin skadania uwag 31 października 2000 r. Projekt został dodany do programu IASB Historia projektu IASB zaprasza komentarze do G41 Dyskusja księgowa Księgowanie płatności w formie papierów wartościowych Termin skreślenia z komentarzem 15 grudnia 2001 r. Ekspozycja Projekt ED 2 Płatności w formie akcji opublikowane Termin skreślony 7 marca 2003 r. MSSF 2 Wypłata w formie akcji własnych Obowiązuje dla okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2005 r. Warunki wprowadzania zmian do MSSF (zakres MSSF 2 i zaktualizowany MSSF 3) Obowiązuje w odniesieniu do okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2009 r. I później. Zmiany wprowadzone do MSSF 2 (zaktualizowane MSSF 2) Obowiązuje w odniesieniu do okresów rocznych rozpoczynających się 1 lipca 2009 roku lub później Działalność obowiązująca w odniesieniu do okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2017 r. lub później Zmiany wprowadzone w roczne uaktualnienia MSSF 20172017 Cykl (definicja warunku nabywania uprawnień) Obowiązuje dla okresów rocznych rozpoczynających się 1 lipca 2017 r. i później Zmiany wprowadzone przez klasyfikację i wycenę transakcji płatniczych w formie akcji MSSF 2) ObowiĘ ... zuje dla okresów rocznych rozpoczynajĘ ... cych się 1 stycznia 2018 r. lub po tej dłuższej. Interpretacje pokrewne Zmienione podsumowanie Podsumowanie MSSF 2 W czerwcu 2007 r. biuro Deloitte MSSF wydało zaktualizowanĘ ... wersję naszego przewodnika IAS Plus do MSSF 2 Płatnoś (PDF 748k, 128 stron). Przewodnik nie tylko wyjaśnia szczegółowe postanowienia MSSF 2, ale także dotyczy jego zastosowania w wielu praktycznych sytuacjach. Ze względu na złożoność i różnorodność nagród płatności opartych na akcjach w praktyce, nie zawsze jest możliwe ostateczne ustalenie, co jest właściwą odpowiedzią. Jednak w tym przewodniku Deloitte dzieli ze sobą nasze podejście do znalezienia rozwiązań, które naszym zdaniem są zgodne z celem normy. Specjalne wydanie biuletynu IAS Plus W specjalnym wydaniu naszego biuletynu IAS Plus znajduje się czterostronicowe streszczenie MSSF 2 (PDF 49k). Definicja płatności w formie akcji Płatność płatna w formie akcji to transakcja, w ramach której jednostka otrzymuje towary lub usługi jako wynagrodzenie za swoje instrumenty kapitałowe lub poprzez zaciąganie zobowiązań w odniesieniu do kwot opartych na cenie akcji lub udziałów lub innych instrumentów kapitałowych jednostki . Wymagania księgowe dotyczące płatności w formie akcji zależą od sposobu rozliczenia transakcji, to jest emisji (a) kapitałów własnych, (b) środków pieniężnych, lub (c) kapitałów własnych lub gotówki. Pojęcie płatności w formie akcji jest szersze niż opcje akcji pracowniczych. MSSF 2 obejmuje emisję akcji lub praw do akcji w zamian za usługi i towary. Przykładami pozycji objętych zakresem MSSF 2 są prawa do akwizycji akcji, plany nabycia akcji pracowniczych, plany akcjonariuszy pracowniczych, plany i plany opcji na akcje, w których emisja akcji (lub praw do akcji) może zależeć od rynku lub nierynkowych warunki. MSSF 2 dotyczy wszystkich podmiotów. Nie ma zwolnienia dla podmiotów prywatnych lub mniejszych. Ponadto jednostki zależne korzystające z ich rodziców lub współzależnych spółek kapitałowych w zamian za towary lub usługi są objęte zakresem Normy. Istnieją dwa odstępstwa od zasady ogólnej: po pierwsze, emisja akcji w ramach połączenia jednostek gospodarczych powinna być rozliczana zgodnie z MSSF 3 Połączenia jednostek gospodarczych. Po drugie, MSSF 2 nie dotyczy płatności w formie akcji w zakresie ust. 8-10 MSR 32 Instrumenty finansowe: prezentacja. lub paragrafach 5-7 MSR 39 Instrumenty finansowe: ujmowanie i wycena. Dlatego MSR 32 i MSR 39 powinny być stosowane w odniesieniu do kontraktów pochodnych opartych na towarach, które mogą być rozliczane w akcjach lub prawach do akcji. MSSF 2 nie dotyczy transakcji płatności w formie akcji innych niż w celu nabycia towarów i usług. Dywidendy z akcji, nabycie akcji własnych oraz emisja dodatkowych akcji pozostają poza jej zakresem. Ujmowanie i wycena Emisja akcji lub praw do akcji wymaga zwiększenia składnika aktywów. MSSF 2 wymaga odpisania rekompensaty z tytułu obciążenia, gdy płatność za towary lub usługi nie stanowi składnika aktywów. Koszty powinny być ujęte jako towary lub usługi są konsumowane. Na przykład emisja akcji lub praw do akcji na zakup zapasów zostanie przedstawiona jako wzrost zapasów i będzie wyksięgowana tylko wtedy, gdy sprzedaŜ lub utrata wartości zapasów. Uważa się, że emisja w pełni nabytych akcji lub praw do akcji jest związana z przeszłą usługą, wymagającą natychmiastowej wypłaty pełnej kwoty wartości godziwej. Wydanie akcji pracownikom, na przykład, trzyletniego okresu pobierania uprawnień uważa się za związane z usługami w okresie nabywania uprawnień. W związku z tym wartość godziwą płatności w formie akcji, ustalona na dzień przyznania, powinna być wydatkowana w okresie nabywania uprawnień. Ogólnie rzecz biorąc całkowity koszt związany z płatnościami w formie akcji rozliczanymi w oparciu o rozliczenia rozliczane w instrumentach kapitałowych będzie równy liczbie wszystkich instrumentów, które nabędą, a datą godziwą przyznania dotacji na te instrumenty. Krótko mówiąc, jest sporo do refleksji, co dzieje się w okresie nabywania uprawnień. Jeśli jednak płatność w formie akcji rozliczana w oparciu o akcje ma warunek związany z rynkiem, koszt ten będzie nadal ujmowany, jeśli zostaną spełnione wszystkie inne warunki uprawnień. Poniższy przykład ilustruje typową płatność w formie akcji opartą na akcjach. Ilustracja Uznanie przyznanej opcji na akcje pracownicze Firma przyznająca w dniu 1 stycznia 20x5 r. 100 członków opcji daje 10 członków zespołu kierownictwa wykonawczego (po 10 opcji). Te opcje są przyznawane po upływie trzymiesięcznego okresu. Firma ustaliła, że ​​każda opcja ma wartość godziwą w dniu przyznania dotacji równej 15. Przedsiębiorstwo spodziewa się, że wszystkie 100 opcji zrekwestuje, a zatem zapisuje następującą pozycję na 30 czerwca 20x5 - koniec pierwszego sześciomiesięcznego raportowania okresowego okres. Dr. Opcja opcji na akcje (90 15) 6 okresów 225 za okres. 225 4 250250250 150 W zależności od rodzaju płatności w formie akcji, wartość godziwa może być określona przez wartość udziałów lub praw do akcji, które zostały odliczone lub wartość otrzymanych towarów lub usług: ogólna zasada pomiaru wartości godziwej. Zasadniczo transakcje, w których towary lub usługi są otrzymywane w zamian za instrumenty kapitałowe jednostki, powinny być wyceniane w wartości godziwej otrzymanych towarów lub usług. Tylko w przypadku, gdy nie można wiarygodnie wycenić wartości godziwej towarów lub usług, wartość godziwą przydzielonych instrumentów kapitałowych. Pomiar opcji udziału pracowników. W przypadku transakcji z pracownikami i innymi osobami świadczącymi podobne usługi jednostka jest zobowiązana do wyceny wartości godziwej przyznanych instrumentów kapitałowych, ponieważ zazwyczaj nie jest możliwe wiarygodne oszacowanie wartości godziwej otrzymanych usług świadczonych pracownikom. Kiedy wyceniać wartość godziwą - opcje. W przypadku transakcji mierzonych w wartości godziwej przyznanych instrumentów kapitałowych (takich jak transakcje z pracownikami) wartość godziwa powinna być szacowana na dzień przyznania. Kiedy mierzyć wartość godziwą - towary i usługi. W przypadku transakcji mierzonych w wartości godziwej otrzymanych towarów lub usług wartość godziwa powinna być szacowana na dzień otrzymania tych towarów lub usług. Wskazówki dotyczące pomiaru. W przypadku towarów lub usług mierzonych odniesieniem do wartości godziwej przyznanych instrumentów kapitałowych, MSSF 2 określa, że ​​zasadniczo warunki nabywania uprawnień nie są brane pod uwagę przy szacowaniu wartości godziwej udziałów lub opcji w odpowiedniej dacie pomiaru (zgodnie z powyżej). Zamiast tego uwzględnia się warunki uprawnień, korygując liczbę instrumentów kapitałowych objętych wyceną kwoty transakcji, aby ostatecznie kwota ujęta w odniesieniu do towarów lub usług otrzymywanych w ramach przyznawanych instrumentów kapitałowych oparta jest na liczbie kapitałów instrumenty, które w końcu zyskują. Więcej wskazówek dotyczących pomiaru. MSSF 2 wymaga, aby wartość godziwa instrumentów kapitałowych przyznawanych była w oparciu o ceny rynkowe, jeśli były dostępne, oraz biorąc pod uwagę warunki, na jakich zostały przyznane te instrumenty kapitałowe. W przypadku braku rynkowych cen szacuje się wartość godziwą przy użyciu techniki wyceny w celu oszacowania, jaka cena tych instrumentów kapitałowych byłaby w dacie wyceny w transakcji długoterminowej pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi stronami. Norma nie określa, który konkretny model powinien być używany. Jeśli nie można wiarygodnie ustalić wartości godziwej. MSSF 2 wymaga, aby transakcja płatności w formie akcji została wyceniona w wartości godziwej zarówno dla podmiotów notowanych na liście, jak i nienotowanych na giełdzie. MSSF 2 zezwala na używanie wewnętrznej wartości (tzn. Wartości godziwej akcji po cenie wykonania) w rzadkich przypadkach, w których nie można wiarygodnie wycenić wartości godziwej instrumentów kapitałowych. Nie jest to jednak mierzone w dniu przyznania dotacji. Jednostka musiałaby przeanalizować wartość wewnętrzną na każdy dzień sprawozdawczy do czasu ostatecznego rozliczenia. Warunki skuteczności. MSSF 2 wprowadza rozróżnienie pomiędzy obsługą warunków rynkowych w oparciu o warunki nierynkowe. Warunkami rynkowymi są kursy rynkowe kapitału własnego, takie jak osiągnięcie określonej ceny akcji lub określonego celu w oparciu o porównanie ceny akcji z indeksem cen akcji innych podmiotów. Warunki wyceny rynkowej są ujęte w wycenie wartości godziwej na dzień przyznania (podobnie, w pomiarze uwzględnia się warunki nie uprawnień. Jednakże wartość godziwa instrumentów kapitałowych nie jest korygowana w celu uwzględnienia cech funkcjonowania nierynkowego - są one raczej uwzględniane przez dostosowanie liczby instrumentów kapitałowych objętych wyceną transakcji płatności w formie akcji i są skorygowane w każdym okresie, do czasu przyznania instrumentów kapitałowych. Uwaga: Roczne ulepszenia do MSSF 2017-2017 Cykle zmieniają definicje warunku nabywania uprawnień i warunku rynkowego oraz zawierają definicje warunku dotyczącego spełnienia i warunku świadczenia usług (które były wcześniej częścią definicji warunku nabywania uprawnień). Zmiany obowiązują dla okresów rocznych rozpoczynających się 1 lipca 2017 r. Lub później. Modyfikacje, anulowanie i rozliczenia Określenie, czy zmiana warunków ma wpływ na wysokość ujętej kwoty, zależy od tego, czy wartość godziwa nowych instrumentów jest większa niż wartość godziwa pierwotnych instrumentów (ustalona na dzień modyfikacji). Modyfikacja warunków przyznawania instrumentów kapitałowych może mieć wpływ na koszt, jaki zostanie zapisany. MSSF 2 wyjaśnia, że ​​wytyczne dotyczące modyfikacji odnoszą się również do instrumentów zmodyfikowanych po dacie przyznania uprawnień. Jeżeli wartość godziwa nowych instrumentów jest większa niż wartość godziwa starych instrumentów (np. Poprzez obniżenie ceny realizacji lub wydanie dodatkowych instrumentów), kwota przyrostowa jest rozpoznawana w pozostałym okresie pobierania uprawnień w sposób podobny do oryginału ilość. Jeśli modyfikacja nastąpi po okresie nabywania uprawnień, kwota przyrostowa jest natychmiast rozpoznawana. Jeśli wartość godziwa nowych instrumentów jest mniejsza niż wartość godziwa starych instrumentów, pierwotna wartość godziwa przydzielonych instrumentów kapitałowych powinna być wydatkowana tak, jakby nigdy nie nastąpiła modyfikacja. Wycofanie lub rozliczenie instrumentów kapitałowych ujmuje się jako przyspieszenie okresu nabywania uprawnień, a zatem wszelkie kwoty nierozpoznane, które w przeciwnym razie zostałyby naliczone, powinny zostać ujęte niezwłocznie. Wszelkie płatności z tytułu rezygnacji lub rozliczenia (do wartości godziwej instrumentów kapitałowych) powinny być rozliczane jako odkup odsetek. Wszelkie płatności przekraczające wartość godziwą przyjętych instrumentów kapitałowych ujmuje się jako koszt Nowe instrumenty kapitałowe przyznane mogą być zidentyfikowane jako zamiennik anulowanych instrumentów kapitałowych. W tych przypadkach zamiennych instrumentach kapitałowych ujmuje się jako modyfikację. Wartość godziwa zamiennych instrumentów kapitałowych ustalana jest na dzień przyznania, podczas gdy wartość godziwa anulowanych instrumentów jest ustalona na dzień odwołania pomniejszona o wszelkie płatności gotówkowe z tytułu anulowania, które są ujmowane jako potrącenie z kapitału własnego. Ujawnienie Wymagane ujawnienia obejmują: charakter i zakres ustaleń dotyczących płatności w formie akcji, które istniały w okresie, w jaki ustalono wartość godziwą otrzymanych towarów lub usług, czy też wartość godziwą przyjętych instrumentów kapitałowych, w danym okresie określono wpływ udziału oparte na transakcjach płatności związanych z zyskiem lub stratą jednostki za dany okres i jego sytuacją finansową. Data wejścia w życie MSSF 2 stosuje się do okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2005 r. I później. Zachęcamy do wcześniejszego zastosowania. Transakcja Wszystkie rozliczane w instrumentach kapitałowych płatności przyznane po dniu 7 listopada 2002 r., Które nie zostały jeszcze nabyte w dniu wejścia w życie MSSF 2, rozlicza się przy zastosowaniu MSSF 2. Jednostki są dozwolone i zachęcane, ale nie wymagane, do stosowania niniejszego MSSF do innych dotacji na instrumenty kapitałowe, jeśli (i tylko wtedy, gdy) jednostka ujawniła publicznie wartość godziwą tych instrumentów kapitałowych ustaloną zgodnie z MSSF 2. Dane porównawcze prezentowane zgodnie z MSR 1 są przekształcane w odniesieniu do wszystkich dotacji instrumenty kapitałowe, do których stosuje się wymogi MSSF 2. Korekta odzwierciedlająca tę zmianę prezentowana jest w bilansie otwarcia niepodzielonych zysków za najwcześniejszy okres prezentowany. MSSF 2 zmienia pkt 13 MSSF 1 Zastosowanie Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej po raz pierwszy w celu dodania zwolnienia dla transakcji płatności w formie akcji. Podobnie jak w przypadku jednostek stosujących MSSF, osoby stosujące MSSF po raz pierwszy będą musiały zastosować MSSF 2 dla transakcji płatniczych w formie akcji w dniu 7 listopada 2002 r. Lub później. Ponadto jednostka stosująca MSSF po raz pierwszy nie ma obowiązku stosowania MSSF 2 do przyznanych płatności w formie akcji po dniu 7 listopada 2002 r., które zostały przekazane przed dniem (a) datą przejścia na MSSF i (b) z dniem 1 stycznia 2005 r. Jednostka stosująca MSSF po raz pierwszy może wcześniej wcześniej zastosować MSSF 2 tylko wtedy, gdy ujawniła publicznie wartość godziwą Płatności w formie papierów wartościowych ustalone na dzień wyceny zgodnie z MSSF 2. Różnice z FASB Sprawozdanie 123 Zmieniony 2004 W grudniu 2004 r. FASB USA opublikowało FASB Statement 123 (zaktualizowany 2004) płatności w formie akcji. Oświadczenie 123 (R) wymaga, aby koszty finansowe związane z transakcjami płatniczymi akcjami były ujmowane w sprawozdaniu finansowym. Kliknij, aby uzyskać informacje prasowe FASB (PDF 17k). Deloitte (USA) opublikował specjalny numer biuletynu Heads Up podsumowującego kluczowe pojęcia oświadczenia FASB nr 123 (R). Kliknij, aby pobrać Heads Up Newsletter (PDF 292k). O ile oświadczenie 123 (R) jest w znacznej mierze zgodne z MSSF 2, pozostają pewne różnice, jak opisano w dokumencie QAMPFASB wydanym wraz z nowym oświadczeniem: Q22. Czy oświadczenie jest zbieżne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej Oświadczenie jest w dużej mierze zbieżne z Międzynarodowym Standardem Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) 2, Płatności w formie akcji. Oświadczenie i MSSF 2 mogą się różnić tylko w kilku dziedzinach. Poniżej zostały krótko opisane obszary bardziej znaczące. MSSF 2 wymaga zastosowania zmodyfikowanej metody dat dotacji dla uzgodnień dotyczących płatności w formie akcji z osobami nieprowadzącymi zatrudnienia. W przeciwieństwie do tego, w numerze 96-18 wymaga się, aby przychody z tytułu opcji na akcje i inne instrumenty kapitałowe dla osób niebędących pracownikami były mierzone we wcześniejszym terminie (1) w dniu, w którym osiągnięto zobowiązanie do realizacji kontrahenta w celu osiągnięcia instrumentów kapitałowych lub (2) datę zakończenia realizacji kontrahentów. MSSF 2 zawiera surowsze kryteria pozwalające określić, czy plan nabycia akcji pracowniczych jest wyrównawczy, czy nie. W rezultacie niektóre plany zakupu udziałów pracowników, dla których MSSF 2 wymaga ujęcia kosztów odszkodowania, nie będą uważane za powodujące koszty odszkodowania w raporcie. MSSF 2 stosuje te same wymogi pomiaru do opcji na akcje pracownicze niezależnie od tego, czy emitent jest podmiotem publicznym czy niepublicznym. Oświadczenie wymaga, aby jednostka niepubliczna uwzględniała opcje i podobne instrumenty kapitałowe w oparciu o ich wartość godziwą, chyba że nie jest prawdopodobne oszacowanie oczekiwanej zmienności ceny akcji danej jednostki. W tej sytuacji jednostka jest zobowiązana do wyceny opcji na akcje i podobnych instrumentów według wartości z wykorzystaniem historycznej niestabilności odpowiedniego indeksu sektora przemysłowego. W jurysdykcjach podatkowych, takich jak Stany Zjednoczone, w których wartość godziwa opcji na akcje nie jest odliczana w celach podatkowych, MSSF 2 wymaga, aby aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego były ujmowane w kosztach odszkodowania związanych z składnikiem wartości godziwej wartości godziwej nagroda. Składnik aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego ujmuje się tylko wtedy, gdy opcje na akcje mają wewnętrzną wartość, która może być potrącana z tytułu podatku. W związku z tym podmiot, który przyznaje pracownikowi wynagrodzenie w zamian za usługi, nie uzna efektu podatkowego do czasu otrzymania tej nagrody. Natomiast w oświadczeniu wymaga ujęcia składnika aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego w oparciu o datę godziwej przyznania nagrody. Skutki kolejnych obniżek ceny akcji (lub braku wzrostu) nie są uwzględniane przy rozliczaniu aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego, dopóki odnośny koszt odszkodowania nie zostanie uznany dla celów podatkowych. Skutki kolejnych podwyżek generujących nadmierne ulgi podatkowe ujmuje się, gdy wpływają na podatki płatne. Oświadczenie wymaga podejścia opartego na portfelach w celu określenia nadmiernych korzyści podatkowych związanych z przyznaniem nagród kapitałowych w kapitale płatnym dostępnych do wyrównywania odpisów z tytułu odroczonego podatku dochodowego, podczas gdy MSSF 2 wymaga podejścia indywidualnego. W związku z tym niektóre odpisy amortyzacyjne aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego, które zostaną ujęte w kapitale własnym w ramach niniejszego oświadczenia będą ujmowane przy ustalaniu dochodu netto zgodnie z MSSF 2. Różnice pomiędzy oświadczeniem a MSSF 2 mogą zostać w przyszłości zmniejszone, gdy RMSR oraz FASB zastanawiają się nad podjęciem dodatkowych prac w celu dalszego dostosowania ich standardów rachunkowości do płatności w formie akcji. Marzec 2005: Biuletyn ds. Rachunkowości Pracowniczych SEC 107 W dniu 29 marca 2005 r. Pracownicy amerykańskiej Komisji Papierów Wartościowych i Giełd wydali biuletyn 107 ds. Rachunkowości pracowników zajmujący się wycenami i innymi zagadnieniami dotyczącymi rachunkowości w zakresie ustaleń dotyczących płatności w formie akcji przez spółki publiczne na mocy oświadczenia FASB 123R opartego na akcjach Zapłata. W przypadku spółek publicznych wyceny w sprawozdaniu 123R są podobne do wycen dokonanych w ramach MSSF 2 Płatności w formie akcji. SAB 107 zawiera wytyczne dotyczące transakcji płatności w formie akcji z innymi osobami, przejścia z sytuacji niepublicznej na podmiot publiczny, metod wyceny (w tym założeń, takich jak przewidywana zmienność i oczekiwany termin), księgowanie niektórych umarzalnych instrumentów finansowych wyemitowanych w ramach płatności w formie akcji uzgodnienia, klasyfikacja kosztów rekompensat, środki finansowe niezwiązane z zasadą GAAP, jednorazowe przyjęcie oświadczenia 123R w okresie śródrocznym, kapitalizacja kosztów odszkodowań związanych z płatnościami w formie akcji, uwzględniająca wpływ podatku dochodowego na płatności w formie akcji w sprawie przyjęcia oświadczenia 123R, modyfikacji opcji na akcje pracownicze przed przyjęciem oświadczenia 123R oraz ujawnień w dyskusji i analizach menedżerskich (MDampA) po przyjęciu oświadczenia 123R. One of the interpretations in SAB 107 is whether there are differences between Statement 123R and IFRS 2 that would result in a reconciling item: Question: Does the staff believe there are differences in the measurement provisions for share-based payment arrangements with employees under International Accounting Standards Board International Financial Reporting Standard 2, Share-based Payment (IFRS 2) and Statement 123R that would result in a reconciling item under Item 17 or 18 of Form 20-F Interpretive Response: The staff believes that application of the guidance provided by IFRS 2 regarding the measurement of employee share options would generally result in a fair value measurement that is consistent with the fair value objective stated in Statement 123R. Accordingly, the staff believes that application of Statement 123Rs measurement guidance would not generally result in a reconciling item required to be reported under Item 17 or 18 of Form 20-F for a foreign private issuer that has complied with the provisions of IFRS 2 for share-based payment transactions with employees. However, the staff reminds foreign private issuers that there are certain differences between the guidance in IFRS 2 and Statement 123R that may result in reconciling items. Footnotes omitted Click to download: March 2005: Bear, Stearns Study on Impact of Expensing Stock Options in the United States If US public companies had been required to expense employee stock options in 2004, as will be required under FASB Statement 123R Share-Based Payment starting in third-quarter 2005: the reported 2004 post-tax net income from continuing operations of the SampP 500 companies would have been reduced by 5, and 2004 NASDAQ 100 post-tax net income from continuing operations would have been reduced by 22. Those are key findings of a study conducted by the Equity Research group at Bear, Stearns amp Co. Inc. The purpose of the study is to help investors gauge the impact that expensing employee stock options will have on the 2005 earnings of US public companies. The Bear, Stearns analysis was based on the 2004 stock option disclosures in the most recently filed 10Ks of companies that were SampP 500 and NASDAQ 100 constituents as of 31 December 2004. Exhibits to the study present the results by company, by sector, and by industry. Visitors to IAS Plus are likely to find the study of interest because the requirements of FAS 123R for public companies are very similar to those of IFRS 2. We are grateful to Bear, Stearns for giving us permission to post the study on IAS Plus. The report remains copyright Bear, Stears amp Co. Inc. all rights reserved. Click to download 2004 Earnings Impact of Stock Options on the SampP 500 amp NASDAQ 100 Earnings (PDF 486k). November 2005: Standard amp Poors Study on Impact of Expensing Stock Options In November 2005 Standard amp Poors published a report of the impact of expensing stock options on the SampP 500 companies. FAS 123(R) requires expensing of stock options (mandatory for most SEC registrants in 2006). IFRS 2 is nearly identical to FAS 123(R). SampP found: Option expense will reduce SampP 500 earnings by 4.2. Information Technology is affected the most, reducing earnings by 18. PE ratios for all sectors will be increased, but will remain below historical averages. The impact of option expensing on the Standard amp Poors 500 will be noticeable, but in an environment of record earnings, high margins and historically low operating price-to-earnings ratios, the index is in its best position in decades to absorb the additional expense. SampP takes issue with those companies that try to emphasise earnings before deducting stock option expense and with those analysts who ignore option expensing. The report emphasises that: Standard amp Poors will include and report option expense in all of its earnings values, across all of its business lines. This includes Operating, As Reported and Core, and applies to its analytical work in the SampP Domestic Indices, Stock Reports, as well as its forward estimates. It includes all of its electronic products. The investment community benefits when it has clear and consistent information and analyses. A consistent earnings methodology that builds on accepted accounting standards and procedures is a vital component of investing. By supporting this definition, Standard amp Poors is contributing to a more reliable investment environment. The current debate as to the presentation by companies of earnings that exclude option expense, generally being referred to as non-GAAP earnings, speaks to the heart of corporate governance. Additionally, many equity analysts are being encouraged to base their estimates on non-GAAP earnings. While we do not expect a repeat of the EBBS (Earnings Before Bad Stuff) pro-forma earnings of 2001, the ability to compare issues and sectors depends on an accepted set of accounting rules observed by all. In order to make informed investment decisions, the investing community requires data that conform to accepted accounting procedures. Of even more concern is the impact that such alternative presentation and calculations could have on the reduced level of faith and trust investors put into company reporting. The corporate governance events of the last two-years have eroded the trust of many investors, trust that will take years to earn back. In an era of instant access and carefully scripted investor releases, trust is now a major issue. January 2008: Amendment of IFRS 2 to clarify vesting conditions and cancellations On 17 January 2008, the IASB published final amendments to IFRS 2 Share-based Payment to clarify the terms vesting conditions and cancellations as follows: Vesting conditions are service conditions and performance conditions only. Other features of a share-based payment are not vesting conditions. Under IFRS 2, features of a share-based payment that are not vesting conditions should be included in the grant date fair value of the share-based payment. The fair value also includes market-related vesting conditions. All cancellations, whether by the entity or by other parties, should receive the same accounting treatment. Under IFRS 2, a cancellation of equity instruments is accounted for as an acceleration of the vesting period. Therefore any amount unrecognised that would otherwise have been charged is recognised immediately. Any payments made with the cancellation (up to the fair value of the equity instruments) is accounted for as the repurchase of an equity interest. Any payment in excess of the fair value of the equity instruments granted is recognised as an expense. The Board had proposed the amendment in an exposure draft on 2 February 2006. The amendment is effective for annual periods beginning on or after 1 January 2009, with earlier application permitted. Deloitte has published a Special Edition of our IAS Plus Newsletter explaining the amendments to IFRS 2 for vesting conditions and cancellations (PDF 126k). June 2009: IASB amends IFRS 2 for group cash-settled share-based payment transactions, withdraws IFRICs 8 and 11 On 18 June 2009, the IASB issued amendments to IFRS 2 Share-based Payment that clarify the accounting for group cash-settled share-based payment transactions. The amendments clarify how an individual subsidiary in a group should account for some share-based payment arrangements in its own financial statements. In these arrangements, the subsidiary receives goods or services from employees or suppliers but its parent or another entity in the group must pay those suppliers. The amendments make clear that: An entity that receives goods or services in a share-based payment arrangement must account for those goods or services no matter which entity in the group settles the transaction, and no matter whether the transaction is settled in shares or cash. In IFRS 2 a group has the same meaning as in IAS 27 Consolidated and Separate Financial Statements . that is, it includes only a parent and its subsidiaries. The amendments to IFRS 2 also incorporate guidance previously included in IFRIC 8 Scope of IFRS 2 and IFRIC 11 IFRS 2Group and Treasury Share Transactions . As a result, the IASB has withdrawn IFRIC 8 and IFRIC 11. The amendments are effective for annual periods beginning on or after 1 January 2017 and must be applied retrospectively. Earlier application is permitted. Click for IASB press release (PDF 103k). June 2018: IASB clarifies the classification and measurement of share-based payment transactions On 20 June 2018, the International Accounting Standards Board (IASB) published final amendments to IFRS 2 that clarify the classification and measurement of share-based payment transactions: Accounting for cash-settled share-based payment transactions that include a performance condition Until now, IFRS 2 contained no guidance on how vesting conditions affect the fair value of liabilities for cash-settled share-based payments. IASB has now added guidance that introduces accounting requirements for cash-settled share-based payments that follows the same approach as used for equity-settled share-based payments. Classification of share-based payment transactions with net settlement features IASB has introduced an exception into IFRS 2 so that a share-based payment where the entity settles the share-based payment arrangement net is classified as equity-settled in its entirety provided the share-based payment would have been classified as equity-settled had it not included the net settlement feature. Accounting for modifications of share-based payment transactions from cash-settled to equity-settled Until now, IFRS 2 did not specifically address situations where a cash-settled share-based payment changes to an equity-settled share-based payment because of modifications of the terms and conditions. The IASB has intoduced the following clarifications: On such modifications, the original liability recognised in respect of the cash-settled share-based payment is derecognised and the equity-settled share-based payment is recognised at the modification date fair value to the extent services have been rendered up to the modification date. Any difference between the carrying amount of the liability as at the modification date and the amount recognised in equity at the same date would be recognised in profit and loss immediately. Material on this website is 2017 Deloitte Global Services Limited, or a member firm of Deloitte Touche Tohmatsu Limited, or one of their related entities. See Legal for additional copyright and other legal information. Deloitte refers to one or more of Deloitte Touche Tohmatsu Limited, a UK private company limited by guarantee (DTTL), its network of member firms, and their related entities. DTTL and each of its member firms are legally separate and independent entities. DTTL (also referred to as Deloitte Global) does not provide services to clients. Please see deloitteabout for a more detailed description of DTTL and its member firms. Correction list for hyphenation These words serve as exceptions. Once entered, they are only hyphenated at the specified hyphenation points. Each word should be on a separate line. Home 187 Articles 187 Employee Stock Options Fact Sheet Traditionally, stock option plans have been used as a way for companies to reward top management and key employees and link their interests with those of the company and other shareholders. More and more companies, however, now consider all of their employees as key. Since the late 1980s, the number of people holding stock options has increased about nine-fold. While options are the most prominent form of individual equity compensation, restricted stock, phantom stock, and stock appreciation rights have grown in popularity and are worth considering as well. Broad-based options remain the norm in high-technology companies and have become more widely used in other industries as well. Larger, publicly traded companies such as Starbucks, Southwest Airlines, and Cisco now give stock options to most or all of their employees. Many non-high tech, closely held companies are joining the ranks as well. As of 2017, the General Social Survey estimated that 7.2 employees held stock options, plus probably several hundred thousand employees who have other forms of individual equity. That is down from its peak in 2001, however, when the number was about 30 higher. The decline came largely as a result of changes in accounting rules and increased shareholder pressure to reduce dilution from equity awards in public companies. What Is a Stock Option A stock option gives an employee the right to buy a certain number of shares in the company at a fixed price for a certain number of years. The price at which the option is provided is called the grant price and is usually the market price at the time the options are granted. Employees who have been granted stock options hope that the share price will go up and that they will be able to cash in by exercising (purchasing) the stock at the lower grant price and then selling the stock at the current market price. There are two principal kinds of stock option programs, each with unique rules and tax consequences: non-qualified stock options and incentive stock options (ISOs). Stock option plans can be a flexible way for companies to share ownership with employees, reward them for performance, and attract and retain a motivated staff. For growth-oriented smaller companies, options are a great way to preserve cash while giving employees a piece of future growth. They also make sense for public firms whose benefit plans are well established, but who want to include employees in ownership. The dilutive effect of options, even when granted to most employees, is typically very small and can be offset by their potential productivity and employee retention benefits. Options are not, however, a mechanism for existing owners to sell shares and are usually inappropriate for companies whose future growth is uncertain. They can also be less appealing in small, closely held companies that do not want to go public or be sold because they may find it difficult to create a market for the shares. Stock Options and Employee Ownership Are options ownership The answer depends on whom you ask. Proponents feel that options are true ownership because employees do not receive them for free, but must put up their own money to purchase shares. Others, however, believe that because option plans allow employees to sell their shares a short period after granting, that options do not create long-term ownership vision and attitudes. The ultimate impact of any employee ownership plan, including a stock option plan, depends a great deal on the company and its goals for the plan, its commitment to creating an ownership culture, the amount of training and education it puts into explaining the plan, and the goals of individual employees (whether they want cash sooner rather than later). In companies that demonstrate a true commitment to creating an ownership culture, stock options can be a significant motivator. Companies like Starbucks, Cisco, and many others are paving the way, showing how effective a stock option plan can be when combined with a true commitment to treating employees like owners. Practical Considerations Generally, in designing an option program, companies need to consider carefully how much stock they are willing to make available, who will receive options, and how much employment will grow so that the right number of shares is granted each year. A common error is to grant too many options too soon, leaving no room for additional options to future employees. One of the most important considerations for the plan design is its purpose: is the plan intended to give all employees stock in the company or to just provide a benefit for some key employees Does the company wish to promote long-term ownership or is it a one-time benefit Is the plan intended as a way to create employee ownership or simply a way to create an additional employee benefit The answers to these questions will be crucial in defining specific plan characteristics such as eligibility, allocation, vesting, valuation, holding periods, and stock price. We publish The Stock Options Book, a highly detailed guide to stock options and stock purchase plans. Stay InformedHome 187 Articles 187 Stock Options, Restricted Stock, Phantom Stock, Stock Appreciation Rights (SARs), and Employee Stock Purchase Plans (ESPPs) There are five basic kinds of individual equity compensation plans: stock options, restricted stock and restricted stock units, stock appreciation rights, phantom stock, and employee stock purchase plans. Each kind of plan provides employees with some special consideration in price or terms. We do not cover here simply offering employees the right to buy stock as any other investor would. Stock options give employees the right to buy a number of shares at a price fixed at grant for a defined number of years into the future. Restricted stock and its close relative restricted stock units (RSUs) give employees the right to acquire or receive shares, by gift or purchase, once certain restrictions, such as working a certain number of years or meeting a performance target, are met. Phantom stock pays a future cash bonus equal to the value of a certain number of shares. Stock appreciation rights (SARs) provide the right to the increase in the value of a designated number of shares, paid in cash or shares. Employee stock purchase plans (ESPPs) provide employees the right to purchase company shares, usually at a discount. Stock Options A few key concepts help define how stock options work: Exercise: The purchase of stock pursuant to an option. Exercise price: The price at which the stock can be purchased. This is also called the strike price or grant price. In most plans, the exercise price is the fair market value of the stock at the time the grant is made. Spread: The difference between the exercise price and the market value of the stock at the time of exercise. Option term: The length of time the employee can hold the option before it expires. Vesting: The requirement that must be met in order to have the right to exercise the option-usually continuation of service for a specific period of time or the meeting of a performance goal. A company grants an employee options to buy a stated number of shares at a defined grant price. The options vest over a period of time or once certain individual, group, or corporate goals are met. Some companies set time-based vesting schedules, but allow options to vest sooner if performance goals are met. Once vested, the employee can exercise the option at the grant price at any time over the option term up to the expiration date. For instance, an employee might be granted the right to buy 1,000 shares at 10 per share. The options vest 25 per year over four years and have a term of 10 years. If the stock goes up, the employee will pay 10 per share to buy the stock. The difference between the 10 grant price and the exercise price is the spread. If the stock goes to 25 after seven years, and the employee exercises all options, the spread will be 15 per share. Kinds of Options Options are either incentive stock options (ISOs) or nonqualified stock options (NSOs), which are sometimes referred to as nonstatutory stock options. When an employee exercises an NSO, the spread on exercise is taxable to the employee as ordinary income, even if the shares are not yet sold. A corresponding amount is deductible by the company. There is no legally required holding period for the shares after exercise, although the company may impose one. Any subsequent gain or loss on the shares after exercise is taxed as a capital gain or loss when the optionee sells the shares. An ISO enables an employee to (1) defer taxation on the option from the date of exercise until the date of sale of the underlying shares, and (2) pay taxes on his or her entire gain at capital gains rates, rather than ordinary income tax rates. Certain conditions must be met to qualify for ISO treatment: The employee must hold the stock for at least one year after the exercise date and for two years after the grant date. Only 100,000 of stock options can first become exercisable in any calendar year. This is measured by the options fair market value on the grant date. It means that only 100,000 in grant price value can become eligible to be exercised in any one year. If there is overlapping vesting, such as would occur if options are granted annually and vest gradually, companies must track outstanding ISOs to ensure the amounts that becomes vested under different grants will not exceed 100,000 in value in any one year. Any portion of an ISO grant that exceeds the limit is treated as an NSO. The exercise price must not be less than the market price of the companys stock on the date of the grant. Only employees can qualify for ISOs. The option must be granted pursuant to a written plan that has been approved by shareholders and that specifies how many shares can be issued under the plan as ISOs and identifies the class of employees eligible to receive the options. Options must be granted within 10 years of the date of the board of directors adoption of the plan. The option must be exercised within 10 years of the date of grant. If, at the time of grant, the employee owns more than 10 of the voting power of all outstanding stock of the company, the ISO exercise price must be at least 110 of the market value of the stock on that date and may not have a term of more than five years. If all the rules for ISOs are met, then the eventual sale of the shares is called a qualifying disposition, and the employee pays long-term capital gains tax on the total increase in value between the grant price and the sale price. The company does not take a tax deduction when there is a qualifying disposition. If, however, there is a disqualifying disposition, most often because the employee exercises and sells the shares before meeting the required holding periods, the spread on exercise is taxable to the employee at ordinary income tax rates. Any increase or decrease in the shares value between exercise and sale is taxed at capital gains rates. In this instance, the company may deduct the spread on exercise. Any time an employee exercises ISOs and does not sell the underlying shares by the end of the year, the spread on the option at exercise is a preference item for purposes of the alternative minimum tax (AMT). So even though the shares may not have been sold, the exercise requires the employee to add back the gain on exercise, along with other AMT preference items, to see whether an alternative minimum tax payment is due. In contrast, NSOs can be issued to anyone-employees, directors, consultants, suppliers, customers, etc. There are no special tax benefits for NSOs, however. Like an ISO, there is no tax on the grant of the option, but when it is exercised, the spread between the grant and exercise price is taxable as ordinary income. The company receives a corresponding tax deduction. Note: if the exercise price of the NSO is less than fair market value, it is subject to the deferred compensation rules under Section 409A of the Internal Revenue Code and may be taxed at vesting and the option recipient subject to penalties. Exercising an Option There are several ways to exercise a stock option: by using cash to purchase the shares, by exchanging shares the optionee already owns (often called a stock swap), by working with a stock broker to do a same-day sale, or by executing a sell-to-cover transaction (these latter two are often called cashless exercises, although that term actually includes other exercise methods described here as well), which effectively provide that shares will be sold to cover the exercise price and possibly the taxes. Any one company, however, may provide for just one or two of these alternatives. Private companies do not offer same-day or sell-to-cover sales, and, not infrequently, restrict the exercise or sale of the shares acquired through exercise until the company is sold or goes public. Accounting Under rules for equity compensation plans to be effective in 2006 (FAS 123(R)), companies must use an option-pricing model to calculate the present value of all option awards as of the date of grant and show this as an expense on their income statements. The expense recognized should be adjusted based on vesting experience (so unvested shares do not count as a charge to compensation). Restricted Stock Restricted stock plans provide employees with the right to purchase shares at fair market value or a discount, or employees may receive shares at no cost. However, the shares employees acquire are not really theirs yet-they cannot take possession of them until specified restrictions lapse. Most commonly, the vesting restriction lapses if the employee continues to work for the company for a certain number of years, often three to five. Time-based restrictions may lapse all at once or gradually. Any restrictions could be imposed, however. The company could, for instance, restrict the shares until certain corporate, departmental, or individual performance goals are achieved. With restricted stock units (RSUs), employees do not actually receive shares until the restrictions lapse. In effect, RSUs are like phantom stock settled in shares instead of cash. With restricted stock awards, companies can choose whether to pay dividends, provide voting rights, or give the employee other benefits of being a shareholder prior to vesting. (Doing so with RSUs triggers punitive taxation to the employee under the tax rules for deferred compensation.) When employees are awarded restricted stock, they have the right to make what is called a Section 83(b) election. If they make the election, they are taxed at ordinary income tax rates on the bargain element of the award at the time of grant. If the shares were simply granted to the employee, then the bargain element is their full value. If some consideration is paid, then the tax is based on the difference between what is paid and the fair market value at the time of the grant. If full price is paid, there is no tax. Any future change in the value of the shares between the filing and the sale is then taxed as capital gain or loss, not ordinary income. An employee who does not make an 83(b) election must pay ordinary income taxes on the difference between the amount paid for the shares and their fair market value when the restrictions lapse. Subsequent changes in value are capital gains or losses. Recipients of RSUs are not allowed to make Section 83(b) elections. The employer gets a tax deduction only for amounts on which employees must pay income taxes, regardless of whether a Section 83(b) election is made. A Section 83(b) election carries some risk. If the employee makes the election and pays tax, but the restrictions never lapse, the employee does not get the taxes paid refunded, nor does the employee get the shares. Restricted stock accounting parallels option accounting in most respects. If the only restriction is time-based vesting, companies account for restricted stock by first determining the total compensation cost at the time the award is made. However, no option pricing model is used. If the employee is simply given 1,000 restricted shares worth 10 per share, then a 10,000 cost is recognized. If the employee buys the shares at fair value, no charge is recorded if there is a discount, that counts as a cost. The cost is then amortized over the period of vesting until the restrictions lapse. Because the accounting is based on the initial cost, companies with low share prices will find that a vesting requirement for the award means their accounting expense will be very low. If vesting is contingent on performance, then the company estimates when the performance goal is likely to be achieved and recognizes the expense over the expected vesting period. If the performance condition is not based on stock price movements, the amount recognized is adjusted for awards that are not expected to vest or that never do vest if it is based on stock price movements, it is not adjusted to reflect awards that arent expected to or dont vest. Restricted stock is not subject to the new deferred compensation plan rules, but RSUs are. Phantom Stock and Stock Appreciation Rights Stock appreciation rights (SARs) and phantom stock are very similar concepts. Both essentially are bonus plans that grant not stock but rather the right to receive an award based on the value of the companys stock, hence the terms appreciation rights and phantom. SARs typically provide the employee with a cash or stock payment based on the increase in the value of a stated number of shares over a specific period of time. Phantom stock provides a cash or stock bonus based on the value of a stated number of shares, to be paid out at the end of a specified period of time. SARs may not have a specific settlement date like options, the employees may have flexibility in when to choose to exercise the SAR. Phantom stock may offer dividend equivalent payments SARs would not. When the payout is made, the value of the award is taxed as ordinary income to the employee and is deductible to the employer. Some phantom plans condition the receipt of the award on meeting certain objectives, such as sales, profits, or other targets. These plans often refer to their phantom stock as performance units. Phantom stock and SARs can be given to anyone, but if they are given out broadly to employees and designed to pay out upon termination, there is a possibility that they will be considered retirement plans and will be subject to federal retirement plan rules. Careful plan structuring can avoid this problem. Because SARs and phantom plans are essentially cash bonuses, companies need to figure out how to pay for them. Even if awards are paid out in shares, employees will want to sell the shares, at least in sufficient amounts to pay their taxes. Does the company just make a promise to pay, or does it really put aside the funds If the award is paid in stock, is there a market for the stock If it is only a promise, will employees believe the benefit is as phantom as the stock If it is in real funds set aside for this purpose, the company will be putting after-tax dollars aside and not in the business. Many small, growth-oriented companies cannot afford to do this. The fund can also be subject to excess accumulated earnings tax. On the other hand, if employees are given shares, the shares can be paid for by capital markets if the company goes public or by acquirers if the company is sold. Phantom stock and cash-settled SARs are subject to liability accounting, meaning the accounting costs associated with them are not settled until they pay out or expire. For cash-settled SARs, the compensation expense for awards is estimated each quarter using an option-pricing model then trued-up when the SAR is settled for phantom stock, the underlying value is calculated each quarter and trued-up through the final settlement date. Phantom stock is treated in the same way as deferred cash compensation. In contrast, if a SAR is settled in stock, then the accounting is the same as for an option. The company must record the fair value of the award at grant and recognize expense ratably over the expected service period. If the award is performance-vested, the company must estimate how long it will take to meet the goal. If the performance measurement is tied to the companys stock price, it must use an option-pricing model to determine when and if the goal will be met. Employee Stock Purchase Plans (ESPPs) Employee stock purchase plans (ESPPs) are formal plans to allow employees to set aside money over a period of time (called an offering period), usually out of taxable payroll deductions, to purchase stock at the end of the offering period. Plans can be qualified under Section 423 of the Internal Revenue Code or non-qualified. Qualified plans allow employees to take capital gains treatment on any gains from stock acquired under the plan if rules similar to those for ISOs are met, most importantly that shares be held for one year after the exercise of the option to buy stock and two years after the first day of the offering period. Qualifying ESPPs have a number of rules, most importantly: Only employees of the employer sponsoring the ESPP and employees of parent or subsidiary companies may participate. Plans must be approved by shareholders within 12 months before or after plan adoption. All employees with two years of service must be included, with certain exclusions allowed for part-time and temporary employees as well as highly compensated employees. Employees owning more than 5 of the capital stock of the company cannot be included. No employee can purchase more than 25,000 in shares, based on the stocks fair market value at the beginning of the offering period in a single calendar year. The maximum term of an offering period may not exceed 27 months unless the purchase price is based only on the fair market value at the time of purchase, in which case the offering periods may be up to five years long. The plan can provide for up to a 15 discount on either the price at the beginning or end of the offering period, or a choice of the lower of the two. Plans not meeting these requirements are nonqualified and do not carry any special tax advantages. In a typical ESPP, employees enroll in the plan and designate how much will be deducted from their paychecks. During an offering period, the participating employees have funds regularly deducted from their pay (on an after-tax basis) and held in designated accounts in preparation for the stock purchase. At the end of the offering period, each participants accumulated funds are used to buy shares, usually at a specified discount (up to 15) from the market value. It is very common to have a look-back feature in which the price the employee pays is based on the lower of the price at the beginning of the offering period or the price at the end of the offering period. Usually, an ESPP allows participants to withdraw from the plan before the offering period ends and have their accumulated funds returned to them. It is also common to allow participants who remain in the plan to change the rate of their payroll deductions as time goes on. Employees are not taxed until they sell the stock. As with incentive stock options, there is a one yeartwo year holding period to qualify for special tax treatment. If the employee holds the stock for at least one year after the purchase date and two years after the beginning of the offering period, there is a qualifying disposition, and the employee pays ordinary income tax on the lesser of (1) his or her actual profit and (2) the difference between the stock value at the beginning of the offering period and the discounted price as of that date. Any other gain or loss is a long-term capital gain or loss. If the holding period is not satisfied, there is a disqualifying disposition, and the employee pays ordinary income tax on the difference between the purchase price and the stock value as of the purchase date. Any other gain or loss is a capital gain or loss. If the plan provides not more than a 5 discount off the fair market value of shares at the time of exercise and does not have a look-back feature, there is no compensation charge for accounting purposes. Otherwise, the awards must be accounted for much the same as any other kind of stock option.